Zarobki piłkarzy. Dlaczego są aż tak wysokie?
Czas sprawia, że niektóre zawody przechodzą do lamusa. Nowe się pojawiają w miejsce innych. Istnieją też takie, które wywołują spore kontrowersje. Mówię tu przede wszystkim o kwestiach finansowych. W dzisiejszych czasach zazdrość i chorobliwa rywalizacja to coś, co obserwuje na porządku dziennym. Mówiąc konkretniej, pieniądze wyparły z Nas wszelkie hamulce moralne i kulturowe. Człowiek, który ma pieniądze jest kimś. Ktoś, kto ich nie ma, jest nikim. Jak w tym wszystkim wyglądają zarobki piłkarzy?
Piłka nożna – sport narodowy
Idąc tym tropem, wrzucę na tapetę zawód piłkarza. Nieprzypadkowo wielu ludzi uważa, że ich zarobki nie powinny opierać się na tak horrendalnych sumach. Ale czy naprawdę mają rację? Typowi laicy, nieznający marketingowego potencjału tego sportu, pewnie przez całe swoje życie będą tak uważać. Ja mówię, że piłkarze zarabiają tyle, na ile My sami każdego dnia dajemy im na to szansę. Popularność piłki nożnej w skali całego świata, w porównaniu z innymi dyscyplinami sportowymi, jest druzgocąca. Nie ma znaczenia kontynent, państwo, liga, poziom rozgrywkowy – fascynują się nią miliardy.
Lewandowski
Każde państwo na Świecie ma swoich popularnych przedstawicieli. Argentyna to Papież Franciszek, Diego Maradona i Leo Messi. Polska to zapewne Jan Paweł II, Lech Wałęsa i…oczywiście Robert Lewandowski. Mam słowo do tych, którzy teraz zastanawiają się: „dlaczego nie wymienił Adama Małysza?”. Jasne, Adam Małysz czy – bardziej współcześnie – Kamil Stoch, to niebywałe postacie polskiego sportu i samych skoków narciarskich, ale niestety, ich rozpoznawalność, a co za tym idzie wartość marketingowa, przyzwoity poziom osiągnie jedynie w naszym kraju. Poza jego granicami jest małoznacząca.
Skoki Narciarskie
Na całym Świecie zarejestrowanych jest około pięciu milionów sędziów (stan na 2007 rok), co oznacza, że jest ich kilka tysięcy więcej niż wszystkich skoczków narciarskich. Rozumiecie to? Zawodowi sportowcy ryzykujących własne życie skacząc na nartach stanową kilka tysięcy mniejszą grupę od biegających ludzi po zielonej murawie trzymających gwizdek w ustach! Mam nadzieję, że wiecie, co chcę przez to powiedzieć i jednocześnie czujecie przepaść, jaka dzieli te dwie przykładowe dyscypliny sportu.
Mistrzostwa Świata w Rosji
Mówiąc o wartości marketingowej mam na myśli ogólnie pojęte zainteresowanie. Ci, którzy na żywo podziwiają 22. facetów biegających za piłką to zaledwie cząstka sympatyków futbolu, którzy oglądają mecz. Najwięcej jest ich przed telewizorami. Choć ostatnie Mistrzostwa Świata w Rosji były jednymi ze słabiej oglądanych, to ich popularność w skali całego Świata i tak sprawia niebywałe wrażenie. Przynajmniej 3,26 mld osób widziało co najmniej minutę turnieju. Pomyślisz, minuta to niewiele. A co powiesz na fakt, że około 2,5 miliarda widziało co najmniej 30 minut jednego z meczów wspomnianego turnieju?
Sponsorzy wyskakują z kasy
Analizując te liczby, gołym okiem widać, że piłka nożna ma ogromną wartość marketingową. Doskonale wiedzą o tym wielkie firmy, takie jak choćby McDonald’s, Coca – Cola, Pepsi, Lays czy Mastercard. Chętnie pompują oni swoje pieniądze, bo mają pewność, że najzwyczajniej w świecie im się to opłaca. Reklamując się w na koszulkach piłkarzy, na bandach ustawionych wzdłuż bocznych linii boiska, w przerwie transmisji telewizyjnej, nieustannie zwiększają rozpoznawalność swojej marki.
Piłkarskie pensje
Gdyby piłkarskie kluby miały utrzymywać się tylko ze sprzedaży meczowych biletów, ich piłkarze na pewno nie zarabialiby takich pieniędzy, jakie zarabiają obecnie. Ich budżety w przeważającej części opierają się na wpływach od sponsorów. Najwyższe – co akurat nie dziwi – zarobki piłkarzy występują w Premier League.
Zarobki piłkarzy w poszczególnych europejskich ligach (średnie roczne zarobki piłkarza):
- Premier League: 3 mln funtów (15 mln złotych rocznie, 40 tysięcy złotych dziennie);
- Bundesliga: 1,5 mln funtów (7,4 mln złotych rocznie);
- Serie A: 1,3 mln funtów (6,4 mln złotych rocznie);
- La Liga: 1,2 mln funtów (5,9 mln złotych rocznie);
- Ekstraklasa: 110 tys. funtów (540 tysięcy złotych rocznie, 26. miejsce w rankingu);
Jest nieźle, ale jeszcze nie przyprawia o zawrót głowy? W takim razie przypatrz się zarobkom najlepiej zarabiających piłkarzy na Świecie! Miłym akceptem w tym zestawieniu jest obecność naszego najlepszego Polaka – Roberta Lewandowskiego. Tym razem uwzględniłem również wpływy z prywatnych kontraktów marketingowych.
Lista piłkarzy, którzy zarobili najwięcej w 2019 roku (kwoty w euro):
- Leo Messi (Argentyna/Barcelona): 131 mln
- Cristiano Ronaldo (Portugalia/Juventus): 118 mln
- Neymar (Brazylia/PSG): 95 mln
- Gareth Bale (Walia/Real Madryt): 38,7 mln
- Antoine Griezmann (Francja, Atletico/Barcelona): 38,5 mln
- Eden Hazard (Belgia, Chelsea/Real Madryt): 35 mln
- Andreas Iniesta (Hiszpania, Vissel Kobe): 34 mln
- Raheem Sterling (Anglia/Manchester City): 33,8 mln
- Robert Lewandowski (Polska/Bayern Monachium): 29 mln
- Kylian Mbappe (Francja/PSG): 27 mln
Nie tylko jest kolorowo
W ramach pocieszenia, szczególnie dla tych wyjątkowych zazdrośników, mogę wymienić kilka zasadniczych minusów zawodu piłkarza. Warto pamiętać, że ich zawodowe kariery trwają maksymalnie kilkanaście lat. Po zakończeniu sportowej kariery ich marketingowa wartość spada, ale oczywiście nie na tyle, aby zarabiać jak przeciętni zjadacze chleba. Dodatkowo, ich praca to nie tylko 90 minut biegania i kopania futbolówki podczas meczów. Każdy z nich (mowa o tych z najwyższej półki), każdego dnia musi dbać o swoje zdrowie psychiczne i fizyczne, utrzymywać ścisłą dietę, odmawiając sobie jednocześnie wiele przyjemności. Oczywiście, nie mówię o wszystkich. Tych jest przecież 250 milionów.
- Published in Bez kategorii
Nierówność zawodowa kobiet i mężczyzn
Nierówność zawodowa kobiet i mężczyzn – co to takiego? Zaledwie 4 % Polek pełni funkcję prezesa, a 6 % zajmuje wysokie stanowiska zarządcze – wynika z badań przeprowadzonych przez firmę Spencer Stuart. Dlaczego nie potrafimy zaufać płci pięknej? Powodów jest wiele, dlatego postaramy się szczegółowo wyjaśnić każdy z nich.
Niepewność
W Polsce w dalszym ciągu kobiety nie zajmują stanowisk kierowniczych. Według socjologów za taki stan rzeczy w największym stopniu odpowiadają same zainteresowane. Mówi się, że Polki nie są wystarczająco pewne siebie, a często też brakuje im odpowiedniej dawki determinacji do osiągnięcia upragnionych celów zawodowych. Przez to, w konsekwencji tworzą się na ich temat niesprzyjające stereotypy, które później bardzo trudno obalić. Właśnie stąd wynika nierówność zawodowa kobiet i mężczyzn.
Życiowa dobroć złym drogowskazem
Za przykład ich wrodzonej skromności mogą posłużyć standardowe reakcje na otrzymywane komplementy. „Nie wyglądam dzisiaj tak pięknie, nie przesadzaj”, zakończenie tego projektu to nie moja zasługa, pracował na to cały zespół” – zazwyczaj odpowiadają. O ile w codziennym życiu skromność jest cenną i dobrze postrzeganą cechą charakteru, to w korporacyjnym wyścigu szczurów hamuje szeroko rozumiany zawodowy rozwój.
Marzenia wabiące
Okazuje się, że kobiety bardzo rzadko wyznaczają sobie długoterminowe cele. Udowodniono, że osoby z jasno sprecyzowanymi planami zdecydowanie częściej osiągają sukces. Zamiast myśleć długofalowo, Polki precyzują tzw. marzenia wabiące. Jest to ten typ marzeń, który mimowolnie przejmuje się od otaczającego nas otoczenia, np. od rodziny czy przyjaciółek. Mogą one przybrać postać zarówno materialną (przedmioty z telewizyjnej reklamy) lub też emocjonalną (wartości wyniesione z rodzinnego domu).
Przykładem marzenia wabiącego może być choćby przejeżdżający samochód. Ładny, szybki, luksusowy, przykuwający wzrok. Mimo tego, że nasz obecny nie jest najgorszy i się nie psuje, pragniemy czegoś innego. Kiedy już na niego zarobimy i zdecydujemy się sfinalizować wymarzoną transakcję, nagle okazuje się, że spełnia on dokładnie takie same funkcje, jak nasz poprzedni. Dojeżdżamy nim do pracy w taki sam sposób, na czterech kołach. Różnica jest jedynie taka, że w naszym portfelu brakuje kilkudziesięciu lub kilkuset tysięcy złotych.
Marzenia szepczące
Wnioskiem wyżej opisanych dywagacji wydaje się fakt, że realizacja marzeń wabiących nie gwarantuje długoterminowego spełnienia. Cieszymy się nimi tylko przez krótką chwilę, a później i tak wszystko wraca do normy. Sposobem na to może być głębsze wsłuchiwanie się w swoje wnętrze, co określane jest mianem marzeń szepczących. Są one ściśle powiązane z naszymi indywidualnymi talentami i osobowością. Polecane jest tutaj też częste czytanie książek, bowiem chwila wyciszenia i rozwoju wyobraźni może odpowiednio pobudzić nasze ciche marzenia i tym samym podpowiedzieć, czego tak naprawdę oczekujemy od życia.
Różnice zarobkowe
Różnice między kobietami a mężczyznami widoczne są też w wysokości zarobków. Według GUS-u Panie zarabiają od Panów średnio 700 złotych brutto mniej. Wynika z tego, że mężczyźni w jednym miesiącu – przykładowo – mogą zarobić przeciętnie 4705,63 zł, podczas gdy kobiety tylko 3971,13 zł. Na szczęście o wiele mniejsza dysproporcja występuje w wysokości stawki godzinowej. W tym przypadku płeć piękna może liczyć na niższą stawkę o 12,1 % (średnio 24,79 do 27,79). Co prawda, dalej jest to krzywdzące, ale tendencja do zacierania stereotypowych niesprawiedliwości wydaje się coraz bardziej widoczna.
Wiara w siebie
Chcąc odnieść zawodowy sukces warto wzorować się na kobietach, którym to się już udało. Sposób myślenia, motywacji, odreagowywania codziennego stresu czy rozwiązywania napotykanych przeszkód może sprawić, że dowiemy się naprawdę sporo. Oczywiście, znając teorię nie da się jej zero-jedynkowo przenieść w praktykę. Ale…może jednak warto spróbować?
- Published in Bez kategorii
